Het is weer hoog tijd voor een nieuw blog! Vandaag schijnt de zon, en dat is erg fijn na de afgelopen weken, die behoorlijk regenachtig waren. In verschillende dorpjes zijn er overstromingen geweest door de vele neerslag. Sommigen zijn blij met de regen โ het is immers goed voor alles wat op het land groeit โ maar anderen ondervinden er juist hinder van. De hoeveelheid regen van de afgelopen maand, gecombineerd met de lage temperaturen, blijkt uitzonderlijk te zijn. Ik kreeg dan ook meerdere keren de vraag of ik dit weer soms uit Nederland had meegenomen. Haha!
De afgelopen weken gebeurde het regelmatig dat ik in mijn auto van Sighiศoara naar Daneศ reed en me realiseerde hoe dankbaar ik ben voor het leven dat ik nu leid. Dat het niet vanzelfsprekend is om als Nederlander hier te wonen, en dat iets wat al lange tijd op mijn hart lag, nu echt werkelijkheid aan het worden is. Inmiddels ben ik hier al vier maanden.
Eรฉn van de activiteiten van de afgelopen maanden was een jeugdavond in een nabij gelegen dorpje
Sponsorprogramma
In die vier maanden heb ik al aardig wat mogen doen: meedraaien met bestaande projecten en nieuwe projecten opstarten. Een paar daarvan heb ik al uitgelicht in mijn laatste nieuwsbrief, zoals de moedersupportgroep en de girls night. Een ander nieuw project binnen Perspective waar ik bij betrokken ben, is het sponsorprogramma.
Sinds kort is het mogelijk om een kind van het afterschool-programma te sponsoren, of een oudere die deelneemt aan ons voedingsprogramma. We hebben voor ieder van hen kaarten laten drukken met een foto, leeftijd en โ bij de kinderen โ ook hun hobbyโs. De kinderen en ouderen hebben zelf iets in de kaart geschreven of getekend. Mocht je interesse hebben om een kind of oudere te sponsoren, of wil je meer informatie over dit project, stuur me dan gerust een berichtje.
Groepen
In de afgelopen maanden hebben we ook verschillende mensen op bezoek gehad. Zo hebben we een groep van Charis Bible College uit Polen ontvangen, een groep uit Nederland, en nog een aantal andere Nederlanders die voor een paar dagen of weken langskwamen om te helpen. Het is leuk om zoveel verschillende mensen te leren kennen en met hen samen te werken.
Tijdens de bezoeken van deze groepen hebben we onder andere huisbezoeken gedaan โ zowel bij ouderen die deelnemen aan ons programma als bij kinderen en hun families. Tijdens deze huisbezoeken deelden we voedselpakketten uit en baden we met en voor de mensen. Ik vond het bijzonder om te zien hoe blij de kinderen waren dat we naar hun dorp kwamen en zelfs hun huizen binnenstapten. Eรฉn van de kinderen uit het afterschool-programma kwam naar me toe en zei: โStieneke, Stieneke, dit is mijn vader!โ Zijn ogen glinsterden van trots. Zo mooi om te zien.
Voedsel pakketten uitdelen in Rora
Huisbezoeken
Samen met een van mijn collegaโs ben ik nu ook bezig met het individueel bezoeken van de huizen van alle kinderen, om te kijken hoe het met hen gaat. We bekijken of er veranderingen zijn in de thuissituatie, hoe het de ouders vergaat met het begeleiden bij schoolwerk, en of ze structuur kunnen bieden.
Hoewel ik al negen keer eerder in Roemeniรซ ben geweest, was ik nog nooit binnen geweest in de huizen van de kinderen. Ik denk dat het goed is om te weten waar ze vandaan komen en wat hun levensomstandigheden zijn. Tijdens de eerste huisbezoeken was ik echt geraakt door wat ik zag. Eรฉn gezin woonde in een huis dat uit slechts รฉรฉn kamer bestond โ ongeveer even groot als mijn studentenkamer in Nederland. Ze hadden รฉรฉn bed, een slaapbank, een koelkast en een kast. Dat was alles. Het is haast onvoorstelbaar dat mensen zo leven. Toch is dit hier de realiteit.
Taal
Verder ben ik druk bezig met het leren van de taal. Het gaat vooruit! Eรฉn keer per week heb ik Roemeense les, en daarnaast spreek ik steeds meer Roemeens met de kinderen. Het is leuk om te merken dat er vooruitgang in zit. Ook de kinderen vinden dat leuk.
Laatst hielp ik een groepje van vier kinderen met al hun huiswerk. Vol trots vertelden ze aan anderen dat ze samen met mij hun huiswerk hadden gemaakt. Roemeens spreken met de kinderen is een goede oefening. Ze verbeteren me ook als ik een woord verkeerd uitspreek. Het is mooi om die vooruitgang te zien.
Verhuizen
Sinds mijn aankomst woon ik op mijn werkplek โ bovenin het community center waar ik ook werk. Daar zijn een aantal slaapkamers, waaronder de mijne. Binnenkort hoop ik te verhuizen naar een flatje in de stad, zodat ik wat meer mijn eigen plekje heb en me nog beter kan settelen in Roemeniรซ. Ik kijk er erg naar uit.
Hoewel het community center voelt als een veilige plek, omdat ik er alles ken, is het nadeel dat ik er ook 24/7 met werk bezig ben. Er komen altijd mensen langs en er is altijd wel iets te doen. In dat opzicht is het goed om een eigen plek te hebben, zodat ik af en toe ook even kan opladen.
Verhuisd naar de stad
Tot slot
Nou, dit was even een update van de afgelopen maanden. Nog drie weken, en dan hebben de kinderen vakantie en beginnen de kampen. Eind juni hopen we met de kinderen op kamp te gaan. Dit jaar ben ik degene die verantwoordelijk is voor de organisatie van het kamp. Erg leuk om dat samen met het team te mogen plannen en uitvoeren.
Eind juli hopen we met de jongeren op kamp te gaan. We verwachten dat er ongeveer 60 jongeren mee zullen gaan. Dit kamp organiseren we samen met een groep van World Servants uit Nederland.